مدح و مناجات با سیدالشهدا علیهالسلام ( مناجات اول جلسه)
هزار شُکر چشمِ من پُر آب شد حسین جان دلـم برایِ داغِ تو مُـذاب شد حسین جان سحاب رحمتی و ما به زیرِ بارش توأیم که بندگیِ ما از این سحاب شد حسینجان مرا به چشمِ مردمان بزرگ کردهای ولی صوابهای من چرا کباب شد حسینجان مرا به چشم مردمان بزرگ کردهای ولی چه کردهام که نام من خراب شد حسینجان چه خرجها نکردهام بخاطرِ ریا و عُجب چه کردهام که روضه هم حجاب شد حسینجان ببخش اگر به نامِ تو قمار کردهام به عمر و پای تو گـناهِ ما حـساب شد حسینجان ببخـش اگر حدیثِ تو کلام تو نخـواندهام اگرچه هرچه گفتهای کتاب شد حسینجان جهاد نفس را مگـو حساب خلق را مگو به قلب تو تَغـافُـلَم، عذاب شد حسینجان تو را به نام دین شیوخ، چه جاهلانه کشتهاند که کشتن امام هم صواب شد حسینجان وصیت شهید را نخواندهایم یک دو خط که این چنین مسیرِ تو به قاب شد حسینجان صلای حنجر تو راستی و مـردی است پـیامِ زیـنـبـین تو حجـاب شد حـسینجان به زیرِ ظلم و زور و زَر نمیروم که دیدهام مسـیرِ تو دلـیـلِ انقـلاب شـد حـسینجان بـرای مـعـرفت بـیا و نـیّـتـم درسـت کن که عاشق تو از خدا خطاب شد حسینجان |